We zeiden donderdagavond voor de training nog tegen Manon: “doe een beetje rustig aan met ons, want we moeten morgen spelen”. Maar Manon luisterde niet en er werd fanatiek getraind door de complete (dat moet eigenlijk in de krant) selectie. Zelfs Richard, herstellende van een blessure, deed weer voorzichtig een aantal oefeningen mee!
Met links en rechts wat stramme spiertjes verzamelden we vrijdagavond om 8 uur bij ’t Trefpunt voor een kop koffie. Mark stapte achter het stuur van de bus, Arjan ging er naast zitten om de voorruit te poetsen. Echt goed zicht kreeg Mark pas toen hij er achter kwam dat een deel van de waterdruppels aan de buitenkant van de ruit zat, die hij door de ruitenwissers aan te zetten wist te verwijderen. Coach Manon pikten we volgens afspraak op bij Antje en Billy. Hoewel Antje en Billy bekend staat als kroeg, schrokken we toch een beetje van de lucht die met haar meekwam de bus in. Dat luchtje kennen we wel, maar meestal niet vóór de wedstrijd. Haar excuus was dat ze er niet onderuit kwam met een plaatselijke verzekeringsadviseur een borrel te drinken. Nou ja, als dit helpt tegen de zenuwen en wellicht nog een vette sponsor oplevert, prima.
In Albergen aangekomen parkeerde Mark de bus keurig op een plek die daar niet voor bedoeld was en gingen we in de kantine zitten voor een tweede kop koffie. Zo langzamerhand zou het echte werk wel een keer beginnen. Twee keer 4-0 winst was mooi, maar er moest een keer een tegenstander komen die het ons moeilijk zou gaan maken. En dat zou VVA heren 1 kunnen zijn. Twee van de drie wedstrijden hadden ze tot nu toe immers in winst omgezet.
Met de luxe van één wisselspeler aan de kant, begonnen we aan de eerste set. Daniël was de gelukkige die van het inspelen mocht uitrusten naast Manon en Richard. In het veld stonden Mark als spellie, Tom op de diagonaal, Ivo en Herbert op mid en Arjan en Erwin aan de buitenkant. Mark begon met serveren en we liepen direct uit naar 5-0. Dat begon lekker. Met hetzelfde gemak lieten we VVA echter weer in de buurt komen, met name door veel te veel persoonlijke fouten van ons. Gelukkig waren we op tijd bij de les en wisten we de eerste set met 25-19 naar ons toe te trekken. Maar het ging moeizamer dan nodig was.
Met Daniël op de plek van Herbert en verder in dezelfde opstelling begonnen we aan de tweede set. Het draaide wel redelijk bij ons en we kwamen niet echt in gevaar. Richard gaf ons de tip om niet op hun libero te serveren. Of het eigenwijsheid was of onkunde (of beide); de meeste van de door ons opgeslagen ballen kwamen keurig bij de libero van de tegenstander terecht. Maar toch bedankt voor de tip Richard. Met 25-17 was ook deze set voor ons.
De derde set mocht Tom even bijkomen en stond Erwin in de diagonaal. We liepen snel uit en pakten uiteindelijk deze set en daarmee de winst overtuigend (25-18). Mark werd in deze set op een gegeven moment afgefloten, omdat hij volgens de scheidsrechter als achterspeler de bal boven de netrand bovenhands over het net speelde. Toen wij hem erop wezen dat Mark linksvoor was, voorzag hij zijn beslissing snel van een andere motivering: technisch fout gespeeld. Moet kunnen nietwaar?
We zijn de laatste tijd gewend om telkens met vier nul te winnen en als het dan eenmaal drie nul is, moet dat ook nu maar gebeuren. Met een 17-9 voorsprong leek er weinig meer mis te kunnen gaan. Maar als je de tegenstander dan tot 17-16 terug laat komen, ziet de wereld er ineens weer heel anders uit. Gelukkig wist Mark net op tijd de juiste aanvallers aan te spelen en wonnen we deze laatste set toch met 25-20. Hoogtepunt van deze set was trouwens niet zozeer ons spel, als wel de handstand van Manon die met name op de mannen aan de overkant van het net veel indruk maakte.
Na afloop kwamen we op het idee om onze gemiddelde leeftijd en ons gemiddelde gewicht eens uit te rekenen. Op voorhand vroegen we ons af of dit onder de veertig (jaar) en onder de 100 (kilogram) zou zijn. Wellicht in een volgend verslag het antwoord…
Aanstaande vrijdag staat de wedstrijd tegen Webton op het programma, de koploper. Eens kijken of we in Hengelo-o-o onze ongeslagen status kunnen handhaven!